Op maandag 3 april 2023 spreken we Jolanda Konings, de allereerste MESO-secretaresse. Jolanda werkt al lange tijd met Ester Bertholet en haar POGB-collega’s samen. Jolanda is ambitieus en precies in haar vak. Ze heeft een lange loopbaan in de ouderenzorg en in uiteenlopende contexten secretariële werkzaamheden gedaan, zowel op operationeel, tactisch als strategisch niveau. De overstap van een grote, gevestigde organisatie naar een kleine, pionierende praktijk was een passende uitdaging. Jolanda is moeder van twee jongvolwassen zoons.
Op de vraag waarom zij geknipt is voor haar vak geeft ze aan: “Ik denk dat ik accuraat ben, veelzijdig en heb een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Ik heb interesse in veel dingen en wil steeds weer andere facetten kunnen zien.” We kennen Jolanda als iemand die graag de dingen goed regelt en overal een oogje in het zeil houdt. Om een ander facet toe te voegen, vragen we hoe Jolanda denkt dat haar zoons haar kernachtig zouden omschrijven en dat is een onverwachtse vraag. “Oei, hardwerkend denk ik wel. Pietje precies, denk ik ook wel. Als ik ergens voor ga, ga ik er ook voor.” Ook volhardend? “Ja, nou ik kan ook wel flexibel zijn maar inderdaad: als ik ergens voor ga kan ik me er wel in vast bijten. Dat is het denk ik wel. Ik hoop dat ik ze laat zien hoe je niet bij de pakken neer gaat zitten, het er niet bij laat zitten. Dat heb ik in mijn huidige situatie zelf nu ook echt nodig. Ik heb ze opgevoed vanuit het idee: als je ergens aan begint, maak je het ook af. Ik kan wel streng zijn maar ben niet altijd consequent, ik kan ook wel eens door mijn knieën gaan. ”
We kennen Jolanda inderdaad als iemand die vasthoudend is, die graag wil dat de dingen gaan zoals zij wil dat ze gaan. Die eigenschap komt haar in haar werk binnen MESO-zorg goed van pas. Maar zoals zij zelf aangeeft: “Je moet ook flexibel kunnen zijn, je moet goed kunnen luisteren en als er goede argumenten zijn om het anders te doen, om zaken te verbeteren, dan moet je dat ook zeker doen. Ik probeer altijd vanuit die houding te werken. Natuurlijk weet ik door de ervaring van 10 jaar wat wel en niet goed werkt in deze praktijk. Maar ik had het nooit volgehouden als ik niet had geluisterd naar anderen. Dat kan niet. Je moet altijd in ontwikkeling blijven en dan moet je ook naar andere luisteren en flexibel zijn.”
MESO in Velp door de jaren heen
We vragen welke inzichten zij in de loop der tijd heeft verworven en op welke punten ze haar reserves tegen veranderingen heeft overwonnen? Jolanda: “In het begin was er geen EPD, was er niets digitaal. We hadden blauwe mappen in een kast. Gaandeweg is dat allemaal gedigitaliseerd. Zijlings was ik betrokken bij de ontwikkeling en invoer van Curasoft (EPD). We hebben daar wel veel tijd mee gewonnen. Als je kijkt hoe dat vroeger ging, in Word. Handmatig dingen bijhouden in een fysiek dossier in een hangkast. Dat ging compleet anders. “
Jolanda kijkt terug op de weg die ze samen met Ester heeft afgelegd: “We begonnen met één verpleegkundige, Ester als SO, nog één SO, een maatschappelijk werker en ik. Als ik zie waar we nu staan, dat is geweldig, een pluim op ons werk. Met het hele team hebben we vele ontwikkelingen doorgemaakt. Hoe Ester aan de weg timmert, het Raadhuis heeft opgebouwd, het Behandelpaspoort heeft ontwikkeld en nu het boek. Zo mooi te zien wat we allemaal voor de ouderen kunnen doen. Echt fantastisch vind ik.”
We genieten van zoveel trots en voldoening en ook al gaan de voorbeelden verder dan alleen MESO-zorg, het is mooi te zien met hoeveel passie en betrokkenheid ook Jolanda deelgenoot is van deze ontwikkelingen.
Terug naar MESO-zorg, welke recente ontwikkelingen ziet Jolanda? “Dat we nu werken met een geriater en een internist ouderengeneeskunde in het team, dat is echt een verrijking, dat je nog meer mensen uit ziekenhuis kunt houden. We zien dat natuurlijk ook in onderzoek terug. Ik vind de onderzoeksuitkomsten überhaupt geweldig om te zien.”
Ambitie als belangrijke drijfveer
Jolanda vervolgt haar enthousiasme: “Ik wilde altijd al groter en zei tegen Ester: “Laten we dit kunstje uitbreiden.” Ik heb altijd gezegd: “Jij hebt goud in handen, dat moet je kopiëren in het land. Het is fantastisch dat het nu gelukt is. Ik ben ervan overtuigd dat we verder kunnen. MESO in het land maar ook hier in Velp kunnen we uitbreiden. Dat is mijn mening, gevoel en mijn hoop. Ik denk dat heel veel ouderen hier heel gelukkig van kunnen worden. Ik wilde me ooit graag aan deze praktijk verbinden, in een kleinere organisatie werken waar nog veel was uit te pluizen en waar nog veel te ontwikkelen zou zijn: dingen uitzoeken, sparren met mensen, in projecten werken, pionieren, oplossingen verzinnen. Dat is wat ik graag doe. Ik laat het er nooit bij zitten. Ik zoek altijd een oplossing.”
Meer MESO-zorg in Nederland
Met Jolanda kijken we naar een toekomst waarin er meer MESO-teams in het land zijn en staan stil bij de rol die zij voor haarzelf in zo’n toekomst ziet. We kennen haar droom op dit punt vanuit de start van het MESO-project maar het is goed om die nu, na zo’n kleine drie jaar, opnieuw te bevragen.
“Graag! Mijn droom….. Dat ik centraal zit en overal langs rijd, om te checken hoe het bij iedereen gaat en welke ondersteuning nodig is. Ik zou het heerlijk vinden om secretaresses in nieuwe MESO-praktijken te ondersteunen, om te zorgen dat ze zich die functie eigen maken. Deels is dat gewoon secretarieel werk, deels zitten er MESO-specifieke aspecten aan. Ik zie nu, als we met zes secretaressen op een rij zitten, dat we geen van allen hetzelfde zijn. We kunnen er ieder een eigen invulling aan geven, als je maar hetzelfde doel hebt. De manier waarop je het doet hoeft niet hetzelfde te zijn als de uitkomst maar hetzelfde is. Dat je iedereen goed kunt ondersteunen. Je collega’s maar zeker ook onze patiënten: duidelijkheid verschaffen, een luisterend oor bieden, de agenda’s op orde hebben, empathisch zijn, zowel naar collega’s als naar patiënten. Ik werk graag met een checklist, dat vind ik fijn maar je kunt het ook anders doen. Als je maar respectvol bent, want dat is binnen MESO-zorg waar het om draait. Ik vind dat heel normaal: beleefd zijn, invoelend zijn, je excuses maken als er onbedoeld iets fout ging. Dan krijg je ook waardering terug. “
Kernelementen van MESO-zorg
Op de vraag wat volgens Jolanda belangrijke aspecten van MESO-zorg zijn, is er geen enkele aarzeling: “Het doel om met zo goed mogelijke kwaliteit van zorg thuis te kunnen blijven wonen. Dat je als praktijk zorgt dat iemand weer verder kan. Niet alleen een pilletje meer of minder maar ook handvatten om er op uit te gaan, naar Ons Raadhuis bijvoorbeeld. Dat ze weer zin in het leven krijgen. Soms leven mensen als kluizenaar en willen ze niets meer. Patiënten die weer helemaal opbloeien zodra een casemanager zich er weer om bekommert. Dat een ergotherapeut de kleedjes weghaalt waar iemand over struikelt. Dat je dat als MESO in gang zet, is fijn. Je luistert naar de patiënt zelf. Ik hoor heel vaak: “Wat fijn dat jullie thuiskomen. Dat is ook het verschil met de geriater in het ziekenhuis. Hoe vaak we niet mensen zien met verzameldrang of een vervuild huis. Dat is dus wel een van de mooiste dingen. Dat we mensen thuis zien. En we zetten de patiënt centraal. We doen wat zij willen, niet wat wij willen.
We nemen de tijd en luisteren en kijken niet op de klok en we zeggen niet ‘we hebben maar 10 minuten’. Ja, de samenleving wordt alleen maar grijzer. We willen als samenleving dat mensen goed verzorgd worden en toch zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Als je wilt dat mensen thuis blijven wonen, moet je ze daar goede ondersteuning in geven. Wij zien dat het kan. Thuis zijn de mensen het gelukkigst.”
MESO-zorg zonder secretariële ondersteuning?
Als er binnen MESO-zorg geen secretariaat beschikbaar is, verdwijnt het overzicht. Dan zijn artsen en verpleegkundigen druk met dingen waar ze niet druk mee moeten zijn. Dan gaat er veel tijd in administratie en agendabeheer zitten. Dan moeten ze alles zelf gaan doen en dat is zonde van de zorg die zij kunnen leveren.
Meso-zorg zonder verpleegkundigen?
Dan wordt de SO wel heel erg druk. Hier speelt hetzelfde verhaal. De verpleegkundige neemt veel werk uit handen van de SO door als eerste op huisbezoek te gaan en is echt van toegevoegde waarde. Zij pakken het vervolg na de diagnostische fase op, het inzetten van een aantal paramedici. Als de arts dat er allemaal bij moet doen dan wordt de zorg ook duurder denk ik.
Opschaling
We eindigen het gesprek door nog even stil te staan bij hoe je MESO-zorg op grotere schaal zou kunnen vormgeven. De MESO-pilotteams zijn nog wat klein van omvang en dat komt de bereikbaarheid niet altijd ten goede. Kun je werken met een centraal secretariaat dat meerdere SO/Verpleegkundige duo’s die dicht bij de huisartspraktijk werken ondersteunt? Hoe belangrijk is het onderlinge contact? “Je moet elkaar kennen en zorgen dat er voldoende digitaal en bij tijd en wijle ook fysiek contact is. Dat kun je organiseren. Ik denk er graag over mee!”
Terug naar vorige pagina