Maandag 24 oktober spreken we Matti van Veelen, secretaresse van het MESO-team in Zoetermeer. Matti is een poos geleden ingestapt in een lopende MESO-praktijk en dat betekende dat veel al ingeregeld was. Dat nam niet weg dat ze al snel zag dat sommige zaken handiger ingericht konden worden.
Matti ziet het als een belangrijke taak om overzicht en structuur in de praktijk aan te brengen en daarmee ook een zekere rust te brengen. Dat is nodig want de dynamiek van alledag is al hoog genoeg. “Je hebt in MESO-zorg nu eenmaal met ouderen te maken en dat betekent dat je er rekening mee moet houden dat er elk moment weer iets kan gebeuren waardoor je moet bijstellen. Je moet flexibel zijn en met teleurstelling om kunnen gaan. Immers, net als je denkt dat je het goed geregeld hebt, moet je weer aanpassen. De oudere moet toch onverwacht naar het ziekenhuis, of er komt iets anders tussendoor en dan is een MESO-afspraak erbij net iets te veel. Twee afspraken in een week is voor veel kwetsbare ouderen al meer dan genoeg. Gelukkig weet ik inmiddels goed hoe de dokters werken en wie wanneer beschikbaar is. Je moet je inleven in de patiënt, maar ook in de artsen en verpleegkundigen. En natuurlijk staat de patiënt daarbij altijd voorop.”
Matti is een oude rot in het vak, in haar vorige baan was ze directiesecretaresse en die ervaring komt goed van pas. Veel werkzaamheden voert ze op basis van jarenlange ervaring zonder veel stress uit. Ze beseft dat dit voor beginnende secretaresses anders zal zijn. Op onze vraag wat een beginnende secretaresse in huis moet hebben, somt ze zonder enige hapering het volgende rijtje op: “secretariële en medische kennis; affiniteit met software; consciëntieus zijn; gestructureerd werken; empathisch zijn; je tempo kunnen aanpassen; hulpvaardig zijn, contactueel vaardig, zowel in het contact met de patiënten, mantelzorgers, collega’s als huisartsen; gevoel voor humor; flexibel en stressbestendig zijn en onder alle omstandigheden kalm blijven.”
“Er komt veel op ons af, je ziet en hoort de verpleegkundigen in het contact met patiënten en mantelzorgers, ze komen veel schrijnende situaties tegen. Voor die mensen wil je iets betekenen. En dat begint met aandacht. In MESO-zorg is er tijd om de patiënt en de situatie waarin hij of zij zich bevindt echt te zien en te doorgronden. En juist de combinatie van de arts en de verpleegkundige maakt het verschil. En om dan als secretaresse bij te kunnen dragen om een passende patiëntenreis te kunnen bieden is mooi. Het is fijn als er weer overzicht komt, soms is het veranderen van medicatie al een verbetering, of aanpassingen in huis met hulp van een ergotherapeut die meegekeken heeft. Soms draagt zoiets eenvoudigs als regelen dat de buurman zorgt dat de boodschappen gedaan worden, al een heleboel bij.
Op onze vraag hoe ze de samenwerking in de driehoek ‘arts-verpleegkundige-secretaresse’ ervaart geeft ze het veelzeggende antwoord: “Er is geen hiërarchie, we doen het samen.” Het is fijn te merken dat het team mijn bijdrage zo enorm waardeert. Gelukkig zien mijn collega’s dat ik sommige dingen veel beter kan – en tegen minder kosten – dan de arts of de verpleegkundige. Net zoals zij andere dingen weer beter kunnen. Laten we de boel zo efficiënt mogelijk regelen. ”
Een hulpmiddel binnen MESO-zorg is de patiëntenreis. Matti hierover: “Ik ontdekte al snel dat die reis weliswaar een houvast is, maar dat je in de praktijk niet moet denken dat je via de snelweg van A naar B kunt gaan, daar moet je soepel mee omgaan. Het is meer een trein die regelmatig stopt bij onverwachte stationnetjes en soms ontspoort-ie gewoon. Het team is zich daarvan bewust. En dan is het de kunst om de zaak weer op de rit te krijgen. Nieuwe afspraken maken en dan weer door.“ En inderdaad, laat dat maar aan Matti over.
Petra Nas en Ien van Doormalen
Projectleiders